Dzieła sztuki w kategorii Obrazy do biura

„Thirst” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany techniką acrylic pouring. Płynne błękity i organiczne kształty tworzą abstrakcyjną kompozycję pełną energii i emocji. Oprawiony w ramę typu float z surowego drewna sosnowego.

„Thirsty Tree” (2022) Elżbiety Kubat to abstrakcyjne dzieło wykonane techniką acrylic pouring. Błękitne odcienie i organiczne formy tworzą wizualną harmonię oraz głębię, a rama typu float podkreśla trójwymiarowy charakter kompozycji.

„Motion 1” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany w technice pouring art. Artystka tworzy płynną, organiczną kompozycję inspirowaną ruchem fal i światłem odbitym na wodzie. Dzieło oprawione jest w elegancką ramę 3D.

„Motion 2” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany w technice pouring art — dynamicznym stylu malarstwa akrylowego, w którym farby wylewane na płótno tworzą organiczne, płynne struktury. Dzieło utrzymane jest w chłodnej tonacji błękitów i prezentowane w efektownej ramie 3D.

„Pionek czy gracz” (2021) Doroty Kiermasz to obraz z nurtu abstrakcji rzeczywistej. Minimalistyczna kompozycja przypomina planszę do gry, na której samotny pionek staje się metaforą człowieka mierzącego się z losem.

„Pink 1” (2019) Doroty Kiermasz to obraz akrylowy z cyklu Podziały od-do kwadratu. Minimalistyczna kompozycja w odcieniach różu i błękitu oparta jest na diagonalnym podziale kwadratu – motywie symbolicznym dla poszukiwania równowagi i symetrii.

„Pink 2” (2019) Doroty Kiermasz to obraz akrylowy z cyklu Podziały od-do kwadratu, w którym artystka łączy geometrię, minimalizm i emocję. Dynamiczne połączenie różu i błękitu tworzy nowoczesną, pełną energii kompozycję.

„W poszukiwaniu przejścia” (2020) Doroty Kiermasz to obraz z cyklu Białe na czarnym. Systemy otwarte. Geometryczna abstrakcja o minimalistycznym charakterze łączy techniki akrylowe i rysunek ołówkiem, tworząc metaforę ludzkiej wędrówki i poszukiwania sensu.

„Podróżnik” (2020) Doroty Kiermasz to abstrakcyjny obraz, w którym geometryczne formy i subtelne barwy tworzą metaforyczną opowieść o podróży, samotności i odnalezieniu siebie.

„The Pink Explosion” (2023) Doroty Bojanowskiej to grafika wykonana techniką sitodruku, suchej igły i plam olejnych. Artystka tworzy wielowymiarową kompozycję inspirowaną estetyką amerykańskiej popkultury lat 40. i 50.

„Pejzaż transcendentalny” (2024) Doroty Bojanowskiej to ekspresyjny obraz olejny, w którym intensywne barwy i dynamiczna forma tworzą wizję abstrakcyjnego krajobrazu o duchowym charakterze.

„Bez tytułu” (2024) Doroty Bojanowskiej to ekspresyjny obraz olejny o silnej energii kolorystycznej i emocjonalnej głębi. Artystka łączy malarstwo z elementami graficznymi i tekstem, tworząc wielowarstwową narrację.

„Abstrakt IV” (2021) Bożeny Tarasiewicz to elegancka kompozycja abstrakcyjna utrzymana w tonach szarości. Geometryczna forma i precyzyjnie zbudowana struktura tworzą dzieło pełne równowagi i głębi.

„Abstrakt III” (2022) Bożeny Tarasiewicz to nowoczesna kompozycja utrzymana w odcieniach czerni i szarości. Minimalizm formy podkreśla emocjonalną głębię, tworząc dzieło pełne refleksji i harmonii.

„Abstrakt I” (2022) Bożeny Tarasiewicz to dynamiczna kompozycja akrylowa, w której intensywna czerwień spotyka się z tonami szarości. Obraz emanuje energią, pasją i równowagą, stanowiąc idealny akcent nowoczesnego wnętrza.

„Flower” (2023) Bożeny Knecht to subtelny i pełen wdzięku obraz akrylowy, przedstawiający piękno kwiatów w ujęciu artystycznym. Delikatna paleta fioletów i mistrzowska technika oddają harmonię natury i kobiecą wrażliwość autorki.

„Za mało żeby żyć” (2021) Beaty Walczak to ekspresyjny obraz figuratywny utrzymany w duchu pop-artu. Artystka łączy minimalizm formy z głęboką refleksją nad kondycją człowieka w świecie pełnym izolacji.

„Wewnętrzny Gwałt” (2018) Bartłomieja Martensa to mocna, introspektywna abstrakcja o psychologicznym ładunku. Zderzenie gestu, koloru i światła tworzy napięcie, które prowadzi od chaosu do oczyszczenia.

„Dekadencja” (2005) Bartłomieja Martensa to ekspresyjny obraz o symbolicznym znaczeniu, ukazujący upadek i odrodzenie w wymiarze duchowym i estetycznym. To dzieło, które prowokuje do refleksji nad przemijaniem i pięknem w jego schyłkowej formie.

„Metafizyka” (2017) Bartłomieja Martensa to malarska refleksja nad istnieniem i przemijaniem. W kompozycji łączącej figurację z abstrakcją artysta bada granice bytu, światła i formy, tworząc dzieło pełne symbolicznej głębi.