Dzieła sztuki w kategorii Malarstwo

Obraz „Plaża” (2020) autorstwa prof. Mariusza Woszczyńskiego. Akryl na płótnie, 100 × 50 cm. Reportażowy zapis codzienności: plażowicze i rowerzysta ujęci ekspresyjnym gestem, z harmonią żywych barw.

Obraz „Mu” (2022) autorstwa Franciszka Ledóchowskiego. Gestualna, introspektywna kompozycja balansująca między abstrakcją a znakiem – pulsująca materia, organiczne smugi i świetlisty akcent prowadzący wzrok ku centrum.

Obraz „Spirit” (2025) autorstwa Franciszka Ledóchowskiego. Akryl na płótnie. Nocny, świetlisty pejzaż wyobraźni: pulsujący krąg światła ponad półfiguratywnymi formami roślinnymi, gęsta impastowa materia i żywe kontrasty barw.

Obraz „Imaginare” (2025) autorstwa Franciszka Ledóchowskiego. Akryl na płótnie. Gestualna, impastowa abstrakcja – wibrujące strumienie koloru, organiczne kształty i świetlisty rdzeń kompozycji.

Instalacja „Owad” (2023) Magdy Maciaszek – cztery tafle pleksi, wielowarstwowe przedstawienie owada z cyklu „Dychotomia osobowości”.

„Thirst” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany techniką acrylic pouring. Płynne błękity i organiczne kształty tworzą abstrakcyjną kompozycję pełną energii i emocji. Oprawiony w ramę typu float z surowego drewna sosnowego.

„Thirsty Tree” (2022) Elżbiety Kubat to abstrakcyjne dzieło wykonane techniką acrylic pouring. Błękitne odcienie i organiczne formy tworzą wizualną harmonię oraz głębię, a rama typu float podkreśla trójwymiarowy charakter kompozycji.

„Motion 1” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany w technice pouring art. Artystka tworzy płynną, organiczną kompozycję inspirowaną ruchem fal i światłem odbitym na wodzie. Dzieło oprawione jest w elegancką ramę 3D.

„Motion 2” (2022) Elżbiety Kubat to obraz wykonany w technice pouring art — dynamicznym stylu malarstwa akrylowego, w którym farby wylewane na płótno tworzą organiczne, płynne struktury. Dzieło utrzymane jest w chłodnej tonacji błękitów i prezentowane w efektownej ramie 3D.

„Dekadencja” (2005) Bartłomieja Martensa to ekspresyjny obraz o symbolicznym znaczeniu, ukazujący upadek i odrodzenie w wymiarze duchowym i estetycznym. To dzieło, które prowokuje do refleksji nad przemijaniem i pięknem w jego schyłkowej formie.

„Metafizyka” (2017) Bartłomieja Martensa to malarska refleksja nad istnieniem i przemijaniem. W kompozycji łączącej figurację z abstrakcją artysta bada granice bytu, światła i formy, tworząc dzieło pełne symbolicznej głębi.

„Wewnętrzny Gwałt” (2018) Bartłomieja Martensa to mocna, introspektywna abstrakcja o psychologicznym ładunku. Zderzenie gestu, koloru i światła tworzy napięcie, które prowadzi od chaosu do oczyszczenia.