Wystawa “Pogubione Marzenia” w Galerii Station of Art

Galeria Station of Art ma zaszczyt zaprosić na wystawę POGUBIONE MARZENIA, która jest wynikiem współpracy między artystką Joanną Zając-Slapničar, a poetką Marzeną Ewą Krajewską. Wydarzenie będzie stanowiło wyjątkową symbiozę sztuk, synergię między malarstwem, a słowem. Wystawa jest wynikiem wspólnych, dotykających twórczynie tematów. Wydarzenie jest również związane ze Światowym Dniem Poezji, który przypada na 21 marca. 

Świat kobiety, zmagania się z rzeczywistością, podróże, rozmyślania o życiu i emocje towarzyszące zwykłym – niezwykłym wydarzeniom, są myślą przewodnią bliską Krajewskiej i Zając. Znaczną część prezentowanych prac stanowią ilustracje Joanny Zając-Slapničar do tomiku poezji Marzeny Ewy Krajewskiej ‘Pogubione marzenia’, a kilka pochodzi z kolejnego poetyckiego zbioru, którego dwujęzyczne, tym razem polsko-słoweńskie wydanie, planowane jest w najbliższym czasie w Słowenii. Pozostałe obrazy na płótnach, to prace, których tematyka jest spójna z emocjami i tematami, do których zapraszają wiersze. Przewijające się motywy to: kobieta, podróż, komentarz rzeczywistości, sięganie do przeszłości, do korzeni oraz poszukiwanie lekkości i piękna, jako reakcji na trudy dnia codziennego.

Joanna Zając-Slapničar absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, Wydziału Edukacji Artystycznej (dyplom z malarstwa u prof. Piotra C. Kowalskiego, 2004). W 2003 roku stypendium na Akademii Sztuk Pięknych w Lublanie, w Słowenii na Wydziale Projektowania Graficznego. Na tej uczelni w 2016 roku ukończyła także studia podyplomowe, kierunek Wideo, zakończone dyplomem u prof. Srečo Dragana. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP), Związku Artystów Plastyków w Lublanie (DLUL) oraz sekcji Ilustratorów.

Zajmuje się przede wszystkim malarstwem, ilustracją i projektowaniem graficznym. Prowadzi również Fundację Arcy Arty i pracownię autorską w Żywcu, gdzie tworzy i organizuje zajęcia plastyczne oraz warsztaty twórcze dla dzieci i dorosłych.

Swoje prace prezentowała na wystawach w Polsce i za granicą. W dorobku ma ponad 30 wystaw indywidualnych i 180 zbiorowych oraz udział w międzynarodowych projektach, sympozjach i plenerach artystycznych.

W 2008 roku nagrodzona za najlepszą akwarelę w XLIII Międzynarodowym konkursie malarskim w Piranie (Słowenia); w 2016 wyróżniona na Międzynarodowej wystawie Akwareli w Budapeszcie, na Węgrzech, w 2017 roku otrzymała I nagrodę w II Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym KOLAŻ – ASAMBLAŻ w Olkuszu; w 2018 roku znalazła się ze swoją akwarelą w ‘Top 20’ na V Międzynarodowym Biennale Akwareli w Belgradzie, Serbii; a w 2024 roku jej akwarela uplasowała się w Top 50 na międzynarodowej wystawie akwareli VietnamInAcquarello 2024, w Hanoi w Wietnamie.

Brała udział w 10, 12 i 14 Słoweńskim Biennale Ilustracji (2012, 2016, 2021) oraz 25 Biennale Ilustracji w Bratysławie, Słowacji (2015).

Miała okazję ilustrować książki dla dzieci i młodzieży w Polsce i Słowenii, między innymi  polski przekład humorystycznej przypowieści Josipa Jurčiča pt “Proces kozła w Wiśniowej Górze”, wydany podczas przewodnictwa Polski w Unii Europejskiej i 20-lecia niepodległości Republiki Słowenii.

Specjalne miejsce w twórczości zajmuje ilustrowanie poezji, która swoją delikatnością idealnie współgra z ulubioną techniką akwareli. Jednym z większych projektów było przygotowanie ilustracji i skład tomiku poezji Marzeny Ewy Krajewskiej ‘Pogubione marzenia’, polsko-słowackiego tomiku poezji (wybór z lat 2011-2023). Te inspirujące, pełne emocji wiersze działają na wyobraźnię i zapraszają do ich przeżywania, dla których kolor jest dodatkowym środkiem percepcji.

Jak mówi sama artystka:

W twórczości inspiracją dla mnie zawsze było i jest życie codzienne, a sztukę rozumiem jako komentarz świata, który mnie otacza. Bohaterem moich prac jest zawsze człowiek, najczęściej są to kobiety, dzieci, relacje między ludźmi, które stale na nowo odkrywam. Przeżycia i motyw stają się bodźcem i początkiem poszukiwania koloru, który nadaje charakter pracy. Kolor jest dla mnie niezmiernie ważny, wielowarstwowość, eksperymentowanie z technikami pozwalają na wyrażenie emocji bez nadmiernej dosłowności, pozostawiając odbiorcy miejsce na własne interpretacje.

Marzena Ewa Krajewska (1965), bohemistka, filolożka, dyplomatka. Absolwentka Slawistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1990). Dzięki pracy w dyplomacji za granicą spędziła kilkanaście lat: w Czechach, w Pradze (1992-1996, 2003-2008 i 2017-2020) oraz w Słowenii, w Lublanie (2010-2014). Od lat angażowała się w inicjatywy promujące polską kulturę za granicami kraju. W Czechach, w grudniu 2018 roku, Narodowe Muzeum Pedagogiczne i Biblioteka J. A. Komeńskiego w Pradze, za zasługi na rzecz umacniania polsko-czeskich kontaktów naukowych i kulturalnych, odznaczyło ją Medalem Jana Amosa Komeńskiego.

Jej pasją są fotografia i poezja. W 2012 roku, czeskie wydawnictwo literackie Dauphin opublikowało jej debiutancki dwujęzyczny tomik, noszący tytuł Lusterko wsteczne/Zpĕtné zrcátko (reedycja 2016/2017). W 2023 w Czechach wyszedł drugi polsko-czeski tomik pod tytułem Wiersze wyszeptane do ucha/Básnĕ šeptané do ucha, Dauphin 2023.

Czym jest dla niej poezja:

Myśli i emocje w poezji nigdy nie są oczywiste. Wiersze to spotkania. Lubię ich dialogiczną formę, a w najlepszym razie to, że prowokują do myślenia, nazywania rzeczywistości, odnajdywania dawno zapomnianych wrażeń czy uczuć. Wiem, że czasami potrzebujemy o naszych emocjach opowiedzieć, a czasami wykrzyczeć swój bunt, albo przynajmniej o nim napisać.

Gdy wybuchła wojna w Ukrainie, relatywizująca wiele z naszych spraw, przestraszyłam się. Bo świat, ten oswojony, runął. Paradoksalnie po tych pierwszych dniach postanowiłam znowu pisać, »wyjść« do ludzi, przeżyć te emocje z kimś innym. No i chwytać na gorąco ten szybko zmieniający się świat.

Poezja – dla mnie – to odpowiedzialność za słowa. Pisanie to poszukiwanie formy dla urywka rzeczywistości. Stworzenie świata, w którym i inni mogą się odnaleźć. Czasami trudno przyjąć, że uczucia, sytuacje mają uzasadnienie. Z trudem odnajduję ich sens. Uspokajam się, gdy znajduję słowa, które je opiszą i stworzą historię, wartą przeżycia.

Szczegóły wystawy:

Wernisaż: 21 marca 2024 r., godz. 18:00.

Miejsce: Galeria Station of Art (SoA) – ul. Grzybowska 12/14, Warszawa.

Czas trwania: Od 21 marca do 28 marca 2024 roku.

Kuratorka: Marzena Ewa Krajewska

Serdecznie zapraszamy na wernisaż, który odbędzie się 07.03.2024 o godzinie 19.00 w Station of Art Gallery, położonej przy ul. Grzybowskiej 12/14, w centrum Warszawy, w nowoczesnej galerii sztuki współczesnej.