Kwiaty kwitną, pogoda się ociepla… wiosna jest już tu!
Sezon nagle nadchodzi: powietrze staje się elektryczne, Ziemia ożywa, i cieszymy się słodkimi znakami życia, które jeszcze niedawno wydawały się odległe i niematerialne. Jakimś cudem, pomimo nieuniknioności, wiosna wydaje się czasem oczarowania i niespodzianek, a ludzie zawsze wykorzystywali swoją kreatywność, aby oddać hołd magii tej pory roku.
Aby uczcić początek sezonu, wybraliśmy dzieła sztuki przedstawiające rozkwitające kwiaty, i kolorowe abstrakcje. Wiele z nich można zobaczyć na wystawie w galerii Station of Art, inne to ukryte skarby z naszej kolekcji, których wcześniej może nie widziałeś. Odkryj, jak wiosna inspirowała artystów i jak może zainspirować ciebie, dowiedz się jak wyglądało to w historii sztuki na przełomie dziejów i zainspiruj się do wiosennych przemian!
Kwiaty, takie jak lilie i tulipany, były tematem prac wielu artystów, od holenderskiego malarza martwej natury z XVII wieku, Balthasara van der Asta, po współczesne artystki z naszej galerii. Martwa natura van der Asta przedstawiająca kwiaty ułożone w wiklinowym koszu, jest jednym z wielu wyobrażonych bukietów popularnych wśród artystów jego czasów. Tworzyli oni niemożliwe dzieła: przedstawione razem kwiaty kwitły w różnych porach roku.
Pierre Bonnard, francuski malarz postimpresjonista, spędził ostatnie lata swojego życia w małym miasteczku na Riwierze Francuskiej. Zielone wzgórza były tematem setek obrazów Bonnarda, a w celu ich zilustrowania, używał żywej palety zieleni, błękitów i żółci.
Wiosnę najlepiej reprezentuje elegancki kapelusz, który powinien być szeroki, ozdobiony wstążką i kwiatami. Może również towarzyszyć mu elegancki płaszcz, zwiewna sukienka lub szykowny garnitur. Artystka Oksana Kostrychenko na swoim obrazie “Podróż w życie”, bardzo sprawnie oddała ducha wiosennej garderoby.
Od czasów starożytnych artyści podziwiali piękno, świeżość i moc delikatnej wiosny. Była ona przedstawiana jako młode kobiety lub wyrażana poprzez pejzaże i sezonowe aktywności społeczne. Wiele mitologicznych motywów odnosi się do tej pory roku.
W świecie sztuki, koncepcja wiosny obfituje w symbolikę i różnorodne konotacje: sztuka wiosenna mówi o odrodzeniu, narodzinach, czystości, płodności, młodości, pięknie, miłości i czasem frywolności, a z tymi elementami wybuchającymi w swojej obfitości, pomyśleliśmy, że będzie to przyjemność przyjrzeć się przedstawieniom sztuki wiosennej na przestrzeni historii, a także w pracach współczesnych artystów. Jak powiedziała bvvb kiedyś Rainer Maria Rilke:
To znowu jest wiosna. Ziemia jest jak dziecko, które zna wiersze na pamięć.
Jedna z najbardziej znanych i ukochanych opowieści w mitologii greckiej, porwanie Persefony uczyniło ją niechcianą Boginią Wiosny. Persefona, córka Zeusa i Demeter, Bogini żniw, została zauważona przez Hadesa, Boga podziemi, gdy zbierała kwiaty narcyzów. Pod wpływem strzały miłości Afrodyty, Hadesa ogarnął silny pociąg do Persefony i szybko ją porwał swoim rydwanem.
Demeter zaczęła przeszukiwać Ziemię po odkryciu, że jej ukochana córka zaginęła, tylko po to, by dowiedzieć się o porwaniu. Nie mogąc zlokalizować swojego dziecka, bogini wycofała się ze świata, by zamieszkać w świątyni, którą zbudowała na cześć Persefony. W swoim odosobnieniu – i głębokim smutku – stworzyła kataklizmiczną suszę, zmuszając w ten sposób bogów do konfrontacji z Hadesem, aby mogła połączyć się ze swoim dzieckiem.
Hermes, ze swoją umiejętnością odwiedzania podziemi, zostaje wysłany przez Zeusa, aby przekonać Hadesa do uwolnienia biednej bogini. I niewiarygodnie, Hades zgadza się – ale podstęp to nic dziwnego w mitologii greckiej, a porywacz ma jeszcze jedną ostatnią sztuczkę w rękawie. Oferując Persefonie kilka nasion granatu przed jej odejściem, bogini przyjmuje je, nieświadoma, że spożywanie pokarmu z podziemi oznacza, że nigdy nie będzie mogła zostać w pełni uwolniona.
Mimo to Olimpijczycy w końcu osiągają kompromis: Persefona może wrócić do swojego domu na część roku, o ile wróci do Królestwa Podziemi pod koniec lata. Dopiero po powrocie córki Demeter ponownie troszczy się o Ziemię, zapoczątkowując płodność wiosny.
Ta sensacyjna opowieść dostarczyła starożytnym tego, co uważali za zrozumienie zmieniających się pór roku. Ale najbardziej uderzające jest to, że mity te były również wykorzystywane jako potężne motywy dekoracyjne.
Od sal tronowych i świętych świątyń po ceramikę, a nawet przedmioty użytkowe, historia Persefony została opowiedziana i powtórzona wizualnie, celebrując wiosnę w sztuce i broniąc jednej z najbardziej cenionych historii wszechczasów.
Od czasów historycznych, aż do dzisiaj, arcydzieło Wiosna Sandro Botticellego, zachwyca publiczność. Obraz ten, który powstał pod koniec XV wieku, jest zarówno bardzo znany, jak i tajemniczy. Historycy sztuki od dawna spierają się o jego powstanie (i dla kogo został stworzony) oraz o zawiłe alegorie, które zawiera.
Wiosna jest uważana za jedno z największych dzieł renesansowych. Obecnie znajduje się ono w Uffizi we Florencji i zostało zamówione przez Lorenzo Pierfrancesco de Medici. Wenus, podobnie jak w najbardziej znanym obrazie Botticellego, jest w centrum. Na dziele, Botticelli przedstawia sześć kobiet flankowanych przez dwóch mężczyzn, z chórem aniołków unoszących się nad nimi. Stoją one w pomarańczowym sadzie pełnym pysznych owoców – symbolu rodu Medyceuszy.
Niektórzy obserwatorzy interpretują kobietę z przodu, rozsypującą kwiaty przed sobą, jako Primaverę, uosobienie wiosny.
Ta malarska kompozycja, pełna odniesień do klasycznej poezji i literatury, łączy różne opowieści, tworząc wyrazistą narrację, która jednocześnie jest niezwykle znajoma i zagadkowa. Sama nazwa obrazu, “Wiosna”, została nadana mu znacznie później – dokładnie 70 lat po jego powstaniu przez krytyka Giorgio Vasariego.
Wielu naukowców zgadza się z podobną interpretacją. Jak trafnie pisze Katie White:
Niebieska postać Zefira, zimnego wiatru marca po prawej stronie, trzyma w objęciach nimfę Chloris, którą porwie. Zefir później poślubi Chloris, która zostanie przemieniona we Florę, boginię wiosny. Botticelli sygnalizuje tę transformację nakładając postać Chloris na postać Flory, która pojawia się jako trzecia postać z prawej strony, elegancko rozsiewająca kwiaty. W przybliżeniu w środku i nieco z tyłu kompozycji znajduje się postać, którą uważa się za Wenus, w sukience szaro-niebieskiej i czerwonym szalu. Na niebie nad Wenus znajduje się jej towarzysz, Amor, z zawiązanymi oczami, skierowujący swoją strzałę. Obok nich pojawiają się Trzy Gracje w zwiewnych, przezroczystych białych sukniach. Na dalekim lewym krańcu pojawia się bóg Merkury. Wielu interpretuje sekwencję tych mitologicznych postaci jako symboliczny przebieg pór roku, z Zefirem w marcu, następnie Wenus, boginią kwietnia, a Merkurym, bogiem maja, który wznosi swój kaduceusz w stronę chmur, rozpędzając ostatnie przymrozki, gdy lato przygotowuje się do występu.
W ramach obrazu przedstawiono niesamowite 500 gatunków roślin, w tym prawie 200 różnych rodzajów kwiatów – z czego 130 zostało specjalnie zidentyfikowanych. Nie trzeba dodawać, że Botticelli był z pewnością bardzo dokładny w swoim przedstawieniu wiosny.
Zzkoła Barbizońska zmierzała w kierunku realizmu w sztuce. Rozpoczęła działalność około 1830 roku i była wynikiem wspólnoty malarzy opuszczających pracownię, na rzecz tworzenia w plenerze. Powstała z nurtu romantyzmu, który również idealizował naturę. Artyści wchodzący w skład Szkoły Barbizońskiej, korzystali z wynalezienia składanych metalowych opakowań na farby oraz rozwoju francuskich linii kolejowych, by spotykać się w pobliżu wioski Barbizon we Francji, tuż na obrzeżach Lasu Fontainebleau.
Podczas gdy większość prac koncentrowała się na malarstwie pejzażowym, wielu artystów zwróciło się również ku codziennemu życiu pracowników rolnych i sennym wiejskim miejscowościom, które były ich domem – odważne odejście od powagi Francuskiej Akademii. Kolor, miękkość i swobodne pociągnięcia pędzla charakteryzują estetykę tej szkoły, uchwycającą swobodę, jaką można osiągnąć tylko opuszczając ograniczenia pracowni.
Alfred Sensier, bliski przyjaciel i biograf Théodore’a Rousseau i Jeana-François Milleta, napisał kiedyś:
Osiągnęli taki poziom nadmiernego podniecenia, że nie byli w stanie pracować… dumny majestat starych drzew, dziewiczy stan skał i wrzosowisk… wszystko to odurzało ich pięknem i zapachem. Prawdę mówiąc, byli opętani.
Impresjoniści, jako naturalne rozszerzenie etosu szkoły barbizońskiej, starali się uchwycić charakterystyczne atmosfery i chwile w czasie, mając na celu wciągnięcie widza w dzieło i całkowite przeniesienie go w określone miejsce. Oczywiście, zmiana pór roku odgrywa głęboką rolę w naszym doświadczeniu sceny, a impresjoniści w pełni wykorzystali te zmiany.
W przeszłości impresjoniści dokonali szokującego odejścia od tradycyjnego malarstwa krajobrazowego, ci artystyczni buntownicy odrzucili ograniczenia akademii i skupili się na spontaniczności i szybkości, co pozwoliło im uchwycić nawet najmniejsze zmiany, Różna atmosfera, zmiany w świetle, a nawet zakwitanie i rozkład. Wszystko po to, aby odtworzyć moment w czasie, który został bezpośrednio przeżyty przez artystę.
Kwiaty od wieków mają swoje znaczenie oraz symbolikę. Wiosna, z jej bujnym rozkwitem, jest szczególnie bogatym źródłem inspiracji dla artystów. Kwiaty w sztuce nie tylko pięknie wyglądają, ale również przekazują głębokie emocje i ukryte przesłania.
Każdy kwiat ma swoje unikalne znaczenie. Na przykład, róża symbolizuje miłość, fiołek – skromność, a lilak – niewinność. Wybór kwiatów i ich kompozycja w dziełach sztuki mogą przekazywać różne przesłania i emocje. Kwiaty mogą być używane jako metafora dla różnych stanów umysłu.
Tajemniczy język kwiatów w sztuce jest fascynujący i pełen możliwości interpretacji. Artystyczne kompozycje kwiatowe mogą być źródłem inspiracji i piękna dla każdego, kto docenia sztukę i przyrodę.
Na koniec, warto zwrócić uwagę na fakt, że obraz z kwiatami może być również doskonałym prezentem dla bliskich osób. Kwiaty w sztuce wiosennej to nie tylko dekoracja, ale również głęboki wyraz emocjonalny.
Wiosna nie byłaby taka sama bez pojawienia się kwiatów. Ten symbol odrodzenia jest fundamentem zmieniających się pór roku, a nikt nie interpretował znaczenia różnych roślin z większym entuzjazmem niż wiktoriańczycy.
Język kwiatów został rozpoznany przez różne kultury od wieków (w tym starożytnych Greków, Rzymian, Egipcjan i Chińczyków), ale szczególnie wiktoriańska kultura zachodnia podkreślała ich symbolikę. W większości domów, niezależnie od klasy społecznej, znajdowały się przewodniki do odczytywania znaczenia poszczególnych kwiatów, a ludzie tamtego czasu wykorzystywali tę wiedzę do przekazywania wiadomości, których nie można było wypowiedzieć na głos.
Chcesz powiedzieć swojej sekretnej miłości, że twoje serce jest otwarte? Wymień bukiet kwiatów prawą ręką, aby to przekazać. Nawet stan lub jakość kwiatów miały znaczenie: zwiędły bukiet na pewno przekazywał mocne przesłanie.
Rośliny często są kojarzone z różnymi ludzkimi cechami, na przykład z życzliwością (dzwonki), nieśmiałością (piwonie), pamięcią (rozmaryn) i pasją (tulipany). Chociaż znaczenie konkretnych roślin ewoluowało w czasie, nasze zafascynowanie ich symboliką i znaczeniem pozostaje tak silne jak zawsze. Przykładowo artystka Katarzyna Wołodkiewicz często posługuje się symboliką kwiatów w swoim wyrazie artystycznym.
Wiosna symbolizuje odrodzenie, wzrost czy kwitnięcie, do czego w swoich dziełach często nawiązują artyści współpracujący z galerią Station of Art. Motywy kwiatów przewijają się w sztuce artystki Joanny Półkośnik, która z niezwykłą finezją ilustruje delikatność rozkwitających roślin. Płatki kwiatów przypominają u niej zwiewne materiały, jedwabne szale, którymi widz najchętniej by się otulił. Nowszy cykl artystki jest poświęcony analizie elementów ze świata roślinnego. Obserwacja delikatności kwiatów w pełnym rozkwicie oraz przy ich usychaniu, zamienia się w dekonstrukcję i staje pretekstem do stworzenia formy całkowicie nowej, nierealnej. Kompozycyjnie forma obrazu podąża ku abstrakcji.
Podobnie artystka Weronika Dyląg, która tworzy m.in. serie obrazów “Formy Organiczne”, inspirowaną florą i fauną podwodną.
Scleractinia to inna nazwa używana dla koralowców – formy życia oceanicznego, która jest istotna dla wielu ryb, a także całego ekosystemu. Abstrakcyjna forma, znajduje się tutaj w centralnej kompozycji na białym tle, co prowadzi do skupienia widza na samej formie, jej kształcie i kolorach. Kształty są ze sobą połączone i oddziałują na siebie poprzez cienkie warstwy farby tworzące efekt filtra.
Artysta Franciszek Ledóchowski często maluje symboliczne, niedosłowne obrazy. Obraz Untitled 5 poza niezwykłą jakością wykonania, ma symboliczny wydźwięk. Szklanka, o którą rozbijają się promienie słoneczne kojarzy się ze słynną metaforą i pytaniem filozoficznym – czy jest w połowie pusta, czy też w połowie pełna? Widz nie dostaje bezpośredniej odpowiedzi- przez słoneczny blask zawartość szklanki pozostaje nie do rozczytania. Obraz skłania do refleksji, pozostawia niedopowiedzenie. Jak mówi artysta:
Staram się, więc poprzez swoje obrazy dać widzowi lustro, w którym może się przeglądać. Moje obrazy mają działać niczym test Rorschacha. Każdy widzi w nich samego siebie. Swoją prawdę. Która stwarza interpretując obraz. Nadając mu znaczenie. Widz wiec jest także malarzem moich obrazów.
Artystka Beata Walczak specjalizuje się w malarstwie figuratywnym, oddawaniu ludzkich emocji i intymnych momentów. Tematem poniższego dzieła jest człowiek i natura, którzy odnajdują się we wspólnym tańcu, tworząc piękne krajobrazy i harmonijne relacje. Cyklicznie, rok za rokiem przychodzi wiosna, która symbolizuje nadzieję i odradzające się życie. Przedstawiona postać jest głęboko pogrążona w refleksji, a opuszkiem swojego palca, delikatnie dotyka kiełkujących kwiatów. Obraz ma wymiary 100 x 80 cm i został zabezpieczony werniksem, co zapewnia jego trwałość i długowieczność. Praca ta to nie tylko wyjątkowe dzieło sztuki, ale również doskonały sposób na dekorację wnętrza.
Artystka Joanna Zając-Slapničar już poprzez sam dobór kolorystyki i delikatne akwarelowe malarstwo, przenosi widza w wiosenny nastrój.
Wybierz kwiaty, które są symbolem wiosny, takie jak tulipany, hiacynty, czy frezje, aby dodać koloru i świeżości do Twojego domu. Ustaw wazony z kwiatami w kluczowych punktach mieszkania, takich jak salon, sypialnia, a nawet łazienka, aby każde pomieszczenie miało swój własny, wiosenny akcent.
Wiosna to czas odnowy, dlatego śmiało wprowadź do swojego domu żywe kolory. Wybierz jasne i pastelowe odcienie, które ożywią każde pomieszczenie. Nowe poduszki, zasłony, a nawet obrusy mogą całkowicie zmienić wygląd Twojego wnętrza. Dodaj obrazy i grafiki inspirowane wiosną – mogą przedstawiać kwitnące łąki, leśne pejzaże czy abstrakcyjne kompozycje w wiosennych barwach jak m.in. obrazy artystki Ewy Jaros. To doskonały sposób, aby wprowadzić elementy sztuki, które odzwierciedlają sezonowe zmiany w naturze.
Utwórz mały wiosenny ogród, nawet jeśli masz do dyspozycji jedynie balkon. Wykorzystaj doniczki z kolorowymi kwiatami i ziołami, które nie tylko będą pięknie wyglądać, ale również mogą być użyteczne w kuchni. Dodaj zewnętrzne girlandy świetlne lub lampiony, aby stworzyć przytulną atmosferę wieczorami.
Odpowiednie oświetlenie może znacząco wpłynąć na atmosferę domu. Wymień ciężkie, zimowe kurtyny na lekkie i przepuszczające światło, aby maksymalnie wykorzystać naturalne światło słoneczne. Wieczorami, użyj lamp stołowych i podłogowych, które emitują ciepłe, złote światło, aby dodać pomieszczeniom przytulności.
Aromaty mają ogromny wpływ na nasze samopoczucie. Użyj dyfuzorów, świec lub olejków eterycznych o wiosennych zapachach, takich jak świeżo skoszona trawa, kwitnące kwiaty lub deszcz, aby każde pomieszczenie wypełniło się zapachem wiosny.
Poza żywymi kwiatami, możesz wprowadzić do swojego domu inne elementy natury, takie jak gałęzie wierzby czy bukiety zielonych roślin. Naturalne materiały, takie jak drewno, wiklina czy len, również doskonale wpasują się w wiosenny nastrój i dodadzą ciepła Twojemu wnętrzu.
W galerii sztuki szukaj dzieł związanych z wiosną. Może to być zarówno klasyczne malarstwo, jak i nowoczesne grafiki czy fotografie. Dzieła sztuki przedstawiające wiosenne sceny nie tylko będą cieszyć oko, ale również mogą stać się inspirującym elementem Twojego domu. Przykładowo abstrakcje artystki Anny Kordowicz-Markuszewskiej świetnie odświeżą każde wnętrze.
Źródło:
Bądź na bieżąco z nowościami o wydarzeniach w galerii Station of Art
Bądź na bieżąco z nowościami o wydarzeniach w galerii Station of Art
