Sarah Lucas “Happy Gas” – jak krzesło stało się rzeźbą

Od września br. w Tate Britain można oglądać retrospektywną wystawę prac Sarah Lucas o tytule “Happy Gas”. Uznawana za jedną z czołowych artystek swojego pokolenia, Lucas jest rozpoznawalna dzięki swoim odważnym i bezceremonialnym pracom, które często eksplorują ludzkie ciało, śmiertelność oraz problematykę seksu, klasy społecznej i płci. Wystawa połączy ponad 75 prac z czterech dekad, począwszy od przełomowych rzeźb i fotografii z wczesnego okresu twórczości, aż po zupełnie nowe prace, które podczas wystawy będą miały swoją premierę. Wystawa w Tate Britain koncentruje się na motywie krzesła i siedzącej postaci, który staje się centralnym elementem w rzeźbiarskich pracach Lucas, humorystycznie wyrażając tematy związane z seksualnością i pożądaniem. Rzeźby zostały zestawione z dużymi autoportretami artystki.

Wykorzystanie krzeseł przez Lucasa oraz jej wizualizacja siedzących postaci odgrywają centralną rolę w wystawie. Lucas wyjaśnia: “Zdecydowałam się stworzyć wystawę głównie na krzesłach. Podobnie jak zawieszam rzeźby na krzesłach”. Przez całą swoją karierę często używała mebli domowych, nadając im humorystyczną i niepokojącą szczerość w kontekście seksu i pożądania. W Tate prezentowany jest przekrój takich rzeźb z lat 90., począwszy od wczesnych przykładów, takich jak The Old Couple z 1992 roku – wykonane z dwóch krzeseł, woskowego penisa i sztuczkowych zębów – aż po późniejsze rzeźby, takie jak Hysterical Attack z 1999 roku. Na wystawie pojawią się również przykłady charakterystycznych miękkich rzeźb Lucas wykonanych z wypełnionych rajstop, takich jak Mumum z 2012 roku i Bunny z 1997 roku. W ramach wystawy zostaną również przedstawione przykłady rzeźb Lucas wykonanych z brązu, żywicy i betonu, które pokazują ewolucje stosowanych przez artystkę technik i materiałów. Przykłady obejmują betonowe meble, takie jak Eames Chair z 2015 roku, brązowe odlewy wypełnionych kształtów o fallicznym kształcie, takie jak DICK ‘EAD z 2018 roku, oraz gigantyczne odlewy betonowych warzyw, takie jak Kevin i Florian z 2013 roku, które zostaną zainstalowane na trawniku przed Tate Britain.

Rzeźby zostaną zestawione z wielkoformatowymi fotografiami artystki z różnych okresów jej kariery, w tym najwcześniejszym i najbardziej znanym portretem Eating a Banana z 1990 roku. Powiększone na tapetach i spoglądające na jej rzeźby, te portrety odzwierciedlą ważną rolę obrazu fotograficznego w praktyce Lucasa i ustanowią dialog między jej starszym a młodszym ja.

Wystawą będzie obejmować głównie dużą galerię najnowszych rzeźb wykonanych w latach 2019-2023, w tym dziesięć nowych prac, które są prezentowane po raz pierwszy. Niektóre z nich powracają do motywów zaczerpniętych z wczesnych prac Lucas, takich jak SUGAR z 2020 r. i CROSS DORIS z 2019 r., gdzie wykorzystuje znalezione przedmioty i wypełnione rajstopy, podczas gdy inne, nowsze są wykonane z lśniącego brązu i żywicy. Te najnowsze prace pokazują, jak Lucas nadal przemyśla tematy, które zdefiniowały jej karierę, takie jak uobecnienie kobiecej formy i antropomorficzny potencjał codziennych przedmiotów, jednocześnie wprowadzając świeże spojrzenie na swoją praktykę.