Połączenie ulicznej sztuki z malarstwem tradycyjnym: nowe spojrzenie na spray i pędzel
Sztuka ulicy od dawna była wyrazem wolności i kreatywności, pozwalając artystom na wyrażanie swoich idei i emocji w przestrzeni publicznej. Jednym z najbardziej charakterystycznych i ekscytujących aspektów tej sztuki jest używanie sprayów do malowania obrazów na murach, ścianach i innych powierzchniach miejskich. Obrazy malowane sprayem, zwane również street artem, graffiti lub muralami, stanowią unikalną formę sztuki, która nie tylko zmienia wygląd miast, ale także wpływa na społeczność i postrzeganie przestrzeni publicznej. W tym artykule przyjrzymy się, jak ta technika może być wykorzystywana w malarstwie tradycyjnym.
Historia street artu i sprayowych obrazów
ma swoje korzenie w latach 60. i 70. XX wieku, gdy młodzi artyści zaczęli wykorzystywać spraye do tworzenia swoich dzieł na murach miast. Początkowo traktowane jako działanie subkultury, graffiti szybko stało się ważnym elementem kultury miejskiej, a sprayowe obrazy zyskały na popularności jako wyraz sztuki ulicy. Obecnie coraz częściej ta technika przenika na tradycyjne płótno. Malarze, pragnąc eksplorować różne media, zaczęli tworzyć obrazy malowane sprayem, często łącząc je dodatkowo z innymi technikami np. akrylem.
Obrazy malowane sprayem na płótnie niosą ze sobą to samo dynamiczne piękno, jakie widzimy na muralach ulicznych. Artystyczne kompozycje pełne intensywnych barw, abstrakcyjnych kształtów i wyrazistych linii przyciągają uwagę i pobudzają zmysły widza. Sztuka ulicy na płótnie łączy w sobie odważne i nowoczesne podejście do malarstwa z tradycyjnymi technikami, tworząc niezwykłe dzieła, które przemawiają do szerokiego spektrum odbiorców.
Spray w paktyce
Przykładem takich obrazów jest twórczość Roberta Żytyńskiego . Artysta tworzy plakaty, afisze, a także murale wykorzystując do tego różne techniki i nośniki, dzięki czemu może dowolnie eksperymentować ze stylem i ekspresja artystyczną. Spray jest jednym z narzędzi, jakimi posługuje się Robert Żytyński w swojej twórczości. To medium, które umożliwia mu tworzenie wyrazistych, intensywnych barw oraz efektownych kompozycji. Oprócz nawiązania do techniki stosowanej w street artcie artysta nawiązuje do tego nurtu w sposób merytoryczny, podejmując w swoich pracach tematy społeczne, polityczne lub kulturowe. Przykładem pracy zrealizowanej w tej technice jest „Ches”, gdzie tło, na którym namalowany został grający bluesa saksofonista zostało spontanicznie potraktowane biały sprayem. Swobodne i ekspresyjne użycie sprayu podbija wibrujący charakter obrazu.
Innym przykładem artysty, który w swoich obrazach nawiązuje do sztuki ulicznej jest Ondrej Misek. Chociaż artysta rzadziej używa sprayu, jego obrazu cechuje figuratywność i charakterystyczna typografia, tak często dostrzegana w street arcie. Ponadto artysta często podejmuje tematy społeczne, czyniąc ze swojej sztuki rodzaj wizualnego reportażu. Bohaterami jego dzieł są często osoby lub sytuacje, które artysta obserwował w przestrzeniach miejskich, barach, czy knajpach. Przykładem takiego obrazu jest „Nutchy i Rachel” – portret dwóch młodych dziewcząt z baru Maggie Choo’s inspirowanych przeżyciami autora w Bangkoku.
Podsumowując obrazy malowane sprayem na płótnie niosą ze sobą to samo dynamiczne piękno, jakie widzimy na muralach ulicznych. Artystyczne kompozycje pełne intensywnych barw, abstrakcyjnych kształtów i wyrazistych linii przyciągają uwagę i pobudzają zmysły widza. Synteza technik wykorzystywanych w street arcie z tradycyjnymi technikami malarskimi pozwala na uzyskanie mocnej w przekazie sztuki, która jest szczególnie chętnie wykorzystywana przez artystów zainteresowanych tematyką społeczną i człowiekiem w przestrzeni miejskiej.