Ekspresjonizm jest jednym z najważniejszych nurtów w historii sztuki, którego wpływ można dostrzec zarówno w przeszłości, jak i we współczesnej sztuce. Ten wyrazisty styl artystyczny rozwijał się od abstrakcji do figuracji, kształtując nowoczesne spojrzenie na wyraz emocjonalny i subiektywny. Początki ekspresjonizmu sięgają przełomu XIX i XX wieku, gdy artyści zaczęli odrzucać tradycyjne, realistyczne przedstawienie rzeczywistości na rzecz subiektywnego wyrazu emocji. Twórcy tacy jak Edvard Munch, Ernst Ludwig Kirchner czy Wassily Kandinsky poszukiwali nowych form ekspresji, które pozwoliłyby im oddać wewnętrzne doświadczenia i przeżycia. W pierwszych dekadach XX wieku ekspresjonizm przechodził ewolucję od abstrakcji do figuracji. Artyści stopniowo odkrywali nowe techniki i sposoby wyrażania swojej wizji. Wcześniej eksperymentując z abstrakcyjnymi formami i wyrazistymi kolorami, wielu artystów zaczęło powracać do figuracji, nawiązując do postaci ludzkich i przedstawiając emocje i psychologiczne stany za ich pośrednictwem.
Die Brücke: Kluczowy moment w rozwoju ekspresjonizmu
Jednym z kluczowych momentów w rozwoju ekspresjonizmu było powstanie Die Brücke (Mostu) w 1905 roku w Dreźnie. Grupa ta, skupiająca artystów takich jak Kirchner, Emil Nolde czy Karl Schmidt-Rottluff, eksperymentowała z wyrazistymi kolorami, dynamicznymi pociągnięciami pędzla i dekonstrukcją formy. Ich obrazy pełne były emocji, a postacie ludzkie przedstawiane były w sposób uproszczony, nieregularny i intensywny.
Ekspresjonizm we współczesnej sztuce
Kolejnym ważnym momentem był rozwój ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który miał miejsce w latach 20. i 30. XX wieku. Artyści tacy jak Kandinsky czy Piet Mondrian eksplorowali abstrakcyjne formy, geometryczne kompozycje i niereprezentacyjne kolory, dążąc do wywołania uczuć i wrażeń za pomocą czystej formy i koloru. Jednak w drugiej połowie XX wieku nastąpił powrót do figuracji w ekspresjonizmie.
Tak pozostało, aż do dziś. Temat różnic pomiędzy abstrakcją a sztuką figuratywna dobrze przedstawia zestawienie takich artystek jak Mirą Purshel oraz Joanna Czajkowska. Obydwie wpisujące się w nurt sztuki współczesnej. Pierwsza – Mira Purshel to wybitna artystka, która specjalizuje się w abstrakcyjnym malarstwie, szczególnie w minimalistycznej formie. Jej prace charakteryzują się dużymi płótnami i subtelnością kompozycji, które wywołują głębokie wrażenie i skupiają uwagę na podstawowych elementach formy, koloru i tekstury. W twórczości Miry Purshel dominuje minimalizm. Jej prace są pozbawione zbędnych detali i nadmiernego dekoratywizmu, co prowadzi do skupienia uwagi na esencji i podstawowej strukturze.
Druga: Joanna Czajkowska. Artystka, której prace koncentrują się na człowieku i jego anatomii. Jej sztuka jest przede wszystkim figuratywna, a jednym z często podejmowanych tematów jest portret. Przez swoje obrazy Joanna Czajkowska eksploruje wewnętrzne emocje, tożsamość oraz relacje międzyludzkie. W twórczości Czajkowskiej człowiek jest centralnym motywem. Artystka bada różne aspekty ludzkiej istoty, zarówno fizyczne, jak i emocjonalne. W jej obrazach można dostrzec precyzyjnie namalowane postacie, które są często ukazane w pełnych detali i wyrafinowanych gestach. Anatomia człowieka odgrywa ważną rolę, a artystka dba o oddanie proporcji ciała, ruchu i mimiki. Resumując sztuka współczesna ewoluowała. Różnic pomiędzy abstrakcją, a figuracją jest niezliczenie wiele, a każda z nich stanowi pole do dyskusji.