Katarzyna Dorocińska

Urodziła się w Warszawie i tam obecnie mieszka oraz pracuje. Na co dzień zajmuje się projektowaniem graficznym oraz marketingiem, a fotografia stanowi jej środek wyrazu artystycznego. Fotografią pasjonuje się i zgłębia jej tajniki od ponad 20 lat.

Komunikacja wizualna zawsze była istotnym elementem w jej funkcjonowaniu, zarówno zawodowym, jak i artystycznym.

W 2004 roku, będąc w Budapeszcie, podjęła prywatne lekcje fotografii u uznawanego węgierskiego fotografa, Istvána Halásza. Czas spędzony z Istvánem zaowocował jedną z wystaw (“Odsłony” w Galerii Refleksy w Warszawie, styczeń 2005). W trakcie tych zajęć skupiała się na fotografii ulicznej oraz portrecie studyjnym. Również zgłębiała historię fotografii. W 2012 roku kontynuowała swoją naukę w London School of Photography, gdzie skupiła się na fotografii ulicznej.

Od lat śledzi rozwój fotografii poprzez oglądanie różnych wystaw oraz czytanie publikacji. Coroczny Festiwal Fotografii w Arles we Francji jest ważnym wydarzeniem w jej kalendarzu. Jednak obecnie skupia się na fotografii narracyjnej, fascynuje ją obserwacja relacji między człowiekiem, przestrzenią i przedmiotem. W ostatnich latach poświęciła się tworzeniu cykli czarno-białych fotografii, które poruszają tematy człowieka, samotności, egzystencji i relacji z naturą. Tworzenie niejednoznacznych i enigmatycznych obrazów stanowi dla niej źródło fascynacji.

Biografia / Wykształcenie

Ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych, broniąc dyplomu w pracowni projektowania graficznego w 1996 roku pod kierunkiem Profesora Henryka Chylińskiego.

W 2020 roku obroniła doktorat na tej samej uczelni, a przedmiotem jej pracy doktorskiej była dziedzina fotografii. Tytuł jej rozprawy doktorskiej brzmiał: “Dekonstrukcja w fotografii”, a towarzysząca tej pracy teoretycznej seria 30 czarno-białych fotografii nosiła nazwę “Existence”.

Nurt / Kierunek w sztuce

Fotografia narracyjna

Wystawy artystki

Oto spis moich indywidualnych i zbiorowych wystaw fotografii:

1998, Cafe Poliester w Warszawie – „PRIVATE I”
(fotograficzny reportaż o miastach Europy, fotografia kolorowa)

2005, Galeria Fotografii Luksfera w Warszawie – „ODSŁONY”
(portret tańca współczesnego, fotografia czarno-biała)

2005, w Galerii Małe Tęsknoty w Warszawie – „NIERZECZYWISTOŚĆ”
(odbity świat w szybie i wodzie, fotografia kolorowa)

2010, Cafe Karma w Warszawie – „ULOTNE FOTOGRAFIE”
(malarskie fotografie, notatka-iluzja, reportaż , fotografia kolorowa)

2012, Pałac Sobańskich w Warszawie – „OCZYWISTOŚĆ – NIERZECZYWISTOŚĆ CZ.1”
(początek większego cyklu niejednoznacznych obrazów powstałych poprzez nałożenie płaszczyzn, fotografia kolorowa)

2012, Bocheńska Gallery Warszawa – „OCZYWISTOŚĆ – NIERZECZYWISTOŚĆ CZ. 2”
(kontynuacja cyklu niejednoznacznych obrazów powstałych poprzez nałożenie płaszczyzn, fotografia kolorowa)

2012, PROM Kultury Saska Kępa – wystawa zbiorowa „FOTOGRAFOWIE SASKIĘJ KĘPY”

2012, PROM Kultury Saska Kępa – wystawa indywidualna z cyklu “Oczywistość – nierzeczywistość”
pt: „W CZASIE I PRZESTRZENI”. (fotograficzna opowieść o relacjach międzyludzkich i osobistych doświadczeniach a także o znaczeniu przedmiotów i ich relacji z człowiekiem)

2012, Galeria Od Czasu do czasu w Gdyni – „W CZASIE I PRZESTRZENI”
(koncept oparty na połączeniu świata marzeń i przenikaniu się z elementami świata rzeczywistego, fotografia kolorowa).

2014, Galeria Schody w Warszawie – „WYSPYY EGZYSTENCJI”
(zbiór fotografii “Wyspy egzystencji” jest opowieścią o rytmie życia, pustce i ciągłym zmaganiu.
Zdjęcia-symbole prowokują do szukania znaczeń i własnych interpretacji, których dzięki zastosowanej formie może być wiele lub mogą być dokonywane na różnych poziomach.)

2016, PROM Kultury Saska Kępa – wystawa zbiorowa „ARTYŚCI SASKIEJ KĘPY”

2020, Wystawa wirtualna fotografii pt.: “Existence – obrona pracy doktorskiej

2022, Indywidualna wystawa fotografii w Galerii Station of Art pt.: “To hear the silence”