Ile jesteś gotów zapłacić za obraz? Dla niektórych kolekcjonerów cena nie gra roli – są w stanie wydać ogromne sumy pieniędzy w imię dobrej sztuki. Co roku domy aukcyjne i prywatne galerie odnotowują rekordowe sprzedaże dzieł zarówno starych mistrzów jak Leonardo da Vinci jak i XX-wiecznych artystów jak Jackson Pollock. Dowiedz się, który obraz Paula Cézanne’a osiągnął rekordową cenę i jakie kontrowersje związane są z najdroższym obrazem świata. Oto 5 najdroższych obrazów na świecie:
Salvator Mundi został sprzedany za nieco ponad 450 milionów dolarów na aukcji Christie’s w 2017 roku anonimowemu nabywcy. Według New York Timesa, kupujący działał w imieniu saudyjskiego księcia, i od czasu sprzedaży obraz jest własnością saudyjskiego ministerstwa kultury.
Obraz przedstawia Jezusa Chrystusa jako zbawiciela świata (Salvator Mundi) w półportrecie. Prawą rękę ma uniesioną w geście błogosławieństwa, a lewą trzyma przezroczystą kulę ziemską, symbolizującą świat. Dokładna historia „Salvatora Mundi” jest nieco niejasna, ale uważa się, że powstał około początków XVI wieku w okresie włoskiego renesansu. Obraz ma długą i zróżnicowaną historię, przechodził z rąk do rąk i na długie okresy znikał ze świata sztuki.
Salvator Mundi to nie tylko najdroższy obraz na świecie ale również najbardziej kontrowersyjny. Wielu badaczy nie jest pewnych, czy praca w całości została wykonana przez Leonarda da Vinci, argumentując, że ogólna kompozycja nie jest w pełni zgodna ze stylem mistrza. Analiza przeprowadzona przez Luwr w 2018 roku wykazała, że obraz stopniowo ewoluował, a Leonardo później dodał ręce i ramiona.
Holendersko-amerykański artysta Willem de Kooning był wybitną postacią ruchu ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który zrodził się w Stanach Zjednoczonych w połowie XX wieku. Jest znany ze swojego innowacyjnego i wpływowego wkładu w świat sztuki abstrakcyjnej oraz stylu charakteryzującego się odważnymi, energicznymi pociągnięciami pędzla.
Dzieło „Interchange” ukazuje zwrot w twórczości de Kooninga, który zafascynował się symbolicznym aspektem kobiecości. Obraz słynie ze złożonej i dynamicznej kompozycji oraz charakteryzuje się kakofonią form i kolorów, z elementami mogącymi sugerować elementy figuratywne i abstrakcyjne. Niektórzy widzowie dostrzegają w kompozycji ślady postaci lub twarzy, jednak dzieło pozostaje otwarte na interpretację.
„Interchange” nadal jest przedmiotem badań i podziwu w świecie artystycznym, a cena jego sprzedaży w 2015 roku podkreśliła trwałe znaczenie twórczości de Kooninga na rynku sztuki. Obraz nabył Kenneth C. Griffin od Fundacji Davida Geffena.
W latach 90. XIX wieku Paul Cézanne stworzył serię pięciu prac przedstawiających prowansalskich chłopów pogrążonych w grze w karty. Pięć płócien różni się kompozycją, różnymi układami graczy i obiektów. Na Cézanne’a duży wpływ miały dzieła dawnych mistrzów, zwłaszcza holenderskich i hiszpańskich malarzy baroku. Starał się nadać poczucie godności i ponadczasowości wiejskim bohaterom przedstawionym w serii.
Cykl „Gracze w karty” uważany jest za przełomowy etap w karierze artystycznej Cézanne’a. Prace te są często postrzegane jako pomost pomiędzy jego wcześniejszym stylem impresjonistycznym a bardziej geometrycznym i analitycznym podejściem, które przyjął później, co było prekursorem kubizmu.
Spokojna natura obrazu, który przedstawia dwóch mężczyzn skupionych na grze odbiega od wcześniejszych dramatycznych i kolorowych prac Cézanne’a. Obraz znany jest ze swojego powściągliwego i kontemplacyjnego stylu. Bohaterowie są przedstawiani z poczuciem powagi i bezruchu, a dbałość Cézanne’a o formę i strukturę jest widoczna w sposobie, w jaki przedstawił postacie i przedmioty. Większość obrazów z tej serii prezentowana jest w muzeach na całym świecie ale ten konkretny egzemplarz został zakupiony przez rodzinę królewską Kataru za 250 milionów dolarów w 2011 roku.
Dzieła Gauguina, w tym „Nafea Faa Ipoipo”, uznawane są za ważne w kontekście historii sztuki ze względu na ich wpływ na sztukę współczesną. Eksploracja egzotycznych kultur przez Gauguina i wykorzystanie wpływów niezachodnich odegrały rolę w rozwoju prymitywizmu w sztuce.
“Nafea Faa Ipoipo?”(Kiedy wyjdziesz za mąż?), to jeden z pierwszych obrazów, które Paul Gauguin namalował po swojej pierwszej wizycie na Tahiti w 1891 roku. Obraz przedstawia dwie kobiety z Tahiti, siedzące pod drzewem w tradycyjnych strojach. Tytuł: „Kiedy wyjdziesz za mąż?” sugeruje poczucie tęsknoty lub oczekiwania i być może nawiązuje do polinezyjskich zwyczajów dotyczących małżeństwa i zalotów. Obraz jest przedstawieniem fascynacji Gauguina egzotyką i jego unikalnym podejściem do postimpresjonizmu.
Początkowo informowano, że obraz Gaugina został sprzedany szwajcarskiemu biznesmenowi Rudolfowi Staechelinowi za 300 milionów dolarów, jednak w 2017 roku ujawniono, że cena osiągnęła 210 milionów dolarów. Dzieło nadal jest badane i podziwiane ze względu na swoją rolę w ewolucji sztuki i odzwierciedlenie doświadczeń artysty na Tahiti.
Jackson Pollock był pionierskim amerykańskim artystą znanym ze swojej wpływowej roli w abstrakcyjnym ruchu ekspresjonistycznym, szczególnie ze swojej techniki „malowania kropelkowego”. Polegała ona na ułożeniu płótna na podłodze i nałożeniu farby poprzez kapanie, wylewanie i rozpryskiwanie jej z góry. Do kontrolowania przepływu farby używał pędzli, patyków, a nawet rąk. Metoda ta pozwalała na dynamiczną i spontaniczną interakcję z płótnem.
Malowidła kroplowe Jacksona Pollocka, w tym „Numer 17A”, były przełomowe w świecie sztuki. Stanowiły odejście od tradycyjnych technik artystycznych i wywarły znaczący wpływ na rozwój abstrakcyjnego ekspresjonizmu i trajektorię sztuki współczesnej ogólnie. Twórczość Pollocka postrzegana jest jako przejście pomiędzy europejskimi ruchami awangardowymi a pojawieniem się amerykańskiej sztuki abstrakcyjnej.
Numer 17A to abstrakcyjny obraz przedstawiający kalejdoskop kolorów na płycie z włókna drzewnego, który jest jednym z wczesnych dzieł Pollocka wykorzystujących tę technikę. To doskonały przykład stylu Pollocka, często określanego jako „malarstwo akcji”. Charakteryzuje się poczuciem energii, ruchu i chaosu, a płótno pokryte jest siecią kropel, rozprysków i śladów gestów. Prace Pollocka często postrzegane są jako bezpośredni wyraz wewnętrznych emocji i podświadomości artysty.
Podobnie jak wiele dzieł Pollocka, „Numer 17A” cieszy się dużym zainteresowaniem kolekcjonerów i muzeów. W 2015 roku został sprzedany na aukcji prywatnej za zgłoszoną cenę około 200 milionów dolarów, co czyni go jednym z najdroższych obrazów, jakie kiedykolwiek sprzedano w tamtym czasie. Szczęśliwym posiadaczem został miliarder Kenneth C. Griffin. „Numer 17A” i inne obrazy kroplowe Pollocka nadal są cenione za innowacyjność, intensywność emocjonalną i sposób, w jaki przesuwały granice tradycyjnych technik malarskich.
Bądź na bieżąco z nowościami o wydarzeniach w galerii Station of Art
Bądź na bieżąco z nowościami o wydarzeniach w galerii Station of Art
